Jest to wiersz mego autorstwa. Długo poszukiwałem muzy do jego sklecenia - aż w końcu jest, jest pojawiła się! A teraz wczytaj się Czytelniku-Duszo w słowa poety i zadumaj choć przez chwilę nad powiewem życiodajnej weny!
Wesoło podśpiewuje sikor, Hej wiosnę witamy!
Bo oto na podwórzu jej pierwsze oznaki.
Pierwsze psie kupy spod śniegu wyrosły,
Pierwsze przebiśniegi i krokusy za nimi.
A potem pety i śmieci i szklane butelki,
i korki i petardy, co w sylwestra szalały
I liście przegniłe, córy prastarej jesieni.
Wiosno wiosno czy żeś jasna i radosna?
Jesteś o wiosno! ....... o Boże o Boże!!!
Meneli na ulice przyniosłaś z bram ciemnych
Alergią zaskoczyłaś ofiary przeziębień
I żebraka biedaka na lodzie zostawiłaś
Topniejącym i mokrym w blasku śnieżnej bieli.
Wódkę podgrzałaś noszoną w kieszeni!
Wiosno, talerzowe grządki rzeżuchą zasiane,
Ciepłym wiatrem i butem przemoczonym -
Ludzkie dusze pokrzepione i zmartwione!
Jesteś o wiosno zmienną jak kobieta
Lekka jak gołębie pióro, spadające z nieba
Kropkami na ludziach zostałaś zaznaczona,
Czy żeś wiosno umyślnie w garncu uwarzona?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz